آهن؛ دوست یا دشمن مغز؟ نتایج جدید شگفت‌انگیز است

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که رابطه بین آهن و بیماری آلزایمر پیچیده‌تر از آنچه تصور می‌شد است.

به گزارش سرویس اخبار پزشکی و سلامت رسانه فناوری تکنا، با افزایش سن، آهن اضافی در مغز تجمع می‌یابد و می‌تواند به اختلال در عملکرد شناختی منجر شود. مطالعات پیشین نشان داده بودند که آهن در ایجاد بیماری آلزایمر نقش دارد و باعث تجمع پروتئین‌های مضر در مغز می‌شود. به همین دلیل، محققان امیدوار بودند که با کاهش سطح آهن در مغز بتوانند از پیشرفت آلزایمر جلوگیری کنند.

در یک مطالعه‌ی جدید، محققان استرالیایی تأثیر داروی دفریپرون، که برای کاهش سطح آهن در بدن استفاده می‌شود، را بر بیماران مبتلا به آلزایمر بررسی کردند. نتایج این مطالعه بسیار جالب بود. اگرچه این دارو موفق شد سطح آهن در مغز را کاهش دهد، اما به جای بهبود، وضعیت شناختی بیماران را بدتر کرد. بیماران تحت درمان با دفریپرون، کاهش قابل توجهی در عملکردهای اجرایی مانند برنامه‌ریزی، تمرکز و توجه را تجربه کردند.

علت دقیق این موضوع هنوز مشخص نیست، اما محققان معتقدند که آهن برای برخی عملکردهای مهم مغز ضروری است و کاهش بیش از حد آن می‌تواند به آسیب‌های جدیدی منجر شود. این یافته‌ها نشان می‌دهند که کاهش سطح آهن به تنهایی نمی‌تواند درمان مؤثری برای بیماری آلزایمر باشد. در واقع، ممکن است حتی به وضعیت بیماران آسیب برساند. این کشف جدید، پیچیدگی بیماری آلزایمر را نشان می‌دهد و اهمیت انجام تحقیقات بیشتر برای درک بهتر نقش آهن در این بیماری را برجسته می‌کند. برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.