از مهار بوستر تا فرود قمری؛ استارشیپ برای رساندن انسان به ماه چه مسیری در پیش دارد؟

اسپیس ایکس برای آزمودن انتقال سوخت در فضا، باید یک استارشیپ «هدف» را به مدار نزدیک زمین پرتاب کند و یک استارشیپ «شکارچی» را به دنبال آن بفرستد. دو موشک سپس پهلو می‌گیرند، به یکدیگر متصل می‌شوند و در اتفاقی بی‌سابقه، استارشیپ شکارچی مقادیر چشمگیری سوخت فوق‌سرد را به استارشیپ هدف منتقل خواهد کرد. درنهایت، موشک‌ها از هم جدا می‌شوند و هرکدام مانور خروج از مدار انجام می‌دهند.

انجام ماموریت انتقال سوخت مداری، احتمالاً مستلزم تکمیل برج پرتاب دوم در جنوب تگزاس برای پرتاب استارشیپ شکارچی خواهد بود. علاوه‌براین، اسپیس ایکس باید ساخت و آزمایش مکانیزم‌های اتصال، قطع سریع، حسگرهای ناوبری و پیشرانه‌های گاز داغ را به پایان برساند.

اسپیس ایکس به‌سرعت کار می‌کند و بدون شک در بسیاری از جنبه‌های پروژه استارشیپ درحال پیشرفت است. بااین‌حال، این شرکت هنوز تاریخ مشخصی را برای آزمایش انتقال سوخت مداری تعیین نکرده است. به‌گفته‌ی دو منبع آشنا، اسپیس ایکس «سال آینده» را برای آزمایش هدف قرار داده؛ درنتیجه در حالت خوش‌بینانه دست‌کم یک سال تا آن رویداد شگفت‌انگیز فاصله داریم. صرف‌نظر از نتیجه‌ی آزمایش، احتمال دارد اسپیس ایکس چندین نسخه از آزمایش را برای بهینه‌سازی مراحل سوخت‌رسانی انجام دهد.

اسپیس ایکس اکنون بوستر مرحله‌ی اول استارشیپ را بازیابی کرده است و مهندسان شرکت درحال بازیابی اطلاعات فوق‌العاده ارزشمند درباره‌ی عملکرد موشک و فرسودگی سخت‌افزار هستند. این بوستر دیگر پرواز نخواهد کرد؛ اما یکی از مراحل اولی که در ماه‌های پیش‌رو مهار خواهد شد، ممکن است برای بار دوم به پرواز درآید.

ایلان ماسک پس از مهار سوپرهوی، در شبکه‌ی اجتماعی ایکس اعلام کرد که به احتمال زیاد استارشیپ در سال ۲۰۲۵ به توانایی چندبارمصرفی هردو مراحل موشک که پیشرفت حیاتی مورد نیاز برای تبدیل حیات به گونه‌ی چند‌سیاره‌ای است، دست خواهد یافت. این اظهارنظر نشان می‌دهد که اسپیس ایکس می‌خواهد سوپرهوی و مرحله‌ی فوقانی را سال آینده دوباره به پرواز درآورد؛ اما جدول زمانی ارائه‌شده، به‌ویژه‌ برای مرحله‌ی فوقانی، خوش‌بینانه به‌نظر می‌آید.

با نگاه به تاریخ، می‌توانیم برخی سرنخ‌ها را درباره‌ی زمان مورد انتظار برای پرتاب دوباره‌ی یک بوستر سوپرهوی به‌دست آوریم. وقتی اسپیس ایکس در دسامبر ۲۰۱۵، اولین موشک فالکون ۹ را فرود آورد، کمی بیش از ۱۵ ماه طول کشید تا درنهایت در مارس ۲۰۱۷، از یک مرحله‌ی اول این موشک دوباره استفاده کند. پیشرفت استارشیپ فوریت بیشتری دارد و اسپیس ایکس اکنون منابع بسیار بیشتری دراختیار دارد؛ اما درعین‌حال سوپرهوی موشکی بسیار بزرگ‌تر و پیچیده‌تر از فالکون ۹ است. می‌توان انتظار داشت که اسپیس ایکس پیش از بازگرداندن یک بوستر مرحله‌ی اول به سکوی پرتاب، زمان بیشتری را برای آزمایش آن بگذارد تا خطر آسیب به زیرساخت‌های زمینی خود را محدود کند.

اسپیس ایکس همچنین به‌سرعت درحال بهبود طراحی بوسترهای خود است؛ درنتیجه موشک‌هایی که امروز فرود می‌آیند، ممکن است همان‌هایی نباشند که دوباره پرواز می‌کنند و جای خود را به نسخه‌های بهبودیافته‌تر بدهند. به این دلایل، تا پرواز دوباره‌ی سوپرهوی احتمالا دست‌کم یک سال دیگر زمان باقی مانده است.