ساخت مُسکن جدید برای هدف‌گیری مستقیم نواحی درد مزمن

محققان دارویی مُسکن جدید ساخته‌اند که فقط در نواحی درد مزمن فعال شده و بدون تاثیر بر سایر قسمت‌های بدن، علت اصلی درد را هدف قرار می‌دهد.

به گزارش تکناک، محققان به تازگی دارویی ساخته‌اند که فقط زمانی که به نواحی درد مزمن برسد، فعال می‌شود و تا آن زمان غیرفعال می‌ماند. برخلاف داروهای مسکن معمولی که با کاهش فعالیت اعصاب درد را تسکین می‌دهند، این دارو مستقیماً به علت اصلی درد حمله می‌کند. سازندگان این دارو در حال برنامه‌ریزی آزمایش‌های بالینی انسانی هستند.

مسکن جدید یک پیش‌دارو است. پیش‌داروها به‌طور خاص تا زمانی که در شرایط خاصی در بدن قرار نگیرند، غیرفعال می‌مانند. این ویژگی به دارو کمک می‌کند که فقط در ناحیه نیازمند اثر کند، که برای داروهایی مثل مسکن‌ها اهمیت زیادی دارد. تیمی از محققان با استفاده از یک واکنش شیمیایی شناخته‌شده این دارو را برای تسکین درد موضعی، به‌ویژه درد مزمن، ساخته‌اند.

پروفسور اندرو ابِل، یکی از محققان این مطالعه گفت: ما یک پیش‌دارو ساختیم که در بدن به داروی فعال تبدیل می‌شود و در آزمایش‌های پیش‌بالینی متوجه شدیم که می‌تواند درد مزمن را تسکین دهد. ما فکر می‌کنیم که اولین کسانی بودیم که از این واکنش شیمیایی خاص در یک زمینه بیولوژیکی استفاده کردیم و حالا به نظر می‌رسد که این روش می‌تواند در سایر زمینه‌ها هم مفید باشد.

پیش‌داروی توسعه‌یافته توسط محققان، با یک واکنش شیمیایی با گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) مانند هیدروژن پراکسید و پروکسی‌نیتریت که در نواحی درد مزمن در غلظت‌های بالاتر از سایر نواحی بدن یافت می‌شوند، فعال می‌شود. این بدان معناست که پیش‌دارو در بدن به‌طور غیرفعال در گردش است تا زمانی که به نواحی درد برسد و در آنجا اثرات خود را اعمال کند.

پروفسور پیتر گریس، یکی از محققان این مطالعه گفت: داروهای کمی برای درمان درد مزمن وجود دارند که فقط برای یک نفر از هر شش نفر مؤثر هستند و فقط فعالیت اعصاب درد را کاهش می‌دهند. پیش‌داروی جدید ما به‌جای اینکه فعالیت اعصاب را کم کند، به مشکل اصلی پرداخته و میزان مولکول‌هایی که سیگنال‌های درد را ارسال می‌کنند، کاهش می‌دهد. این می‌تواند روش جدیدی برای درمان درد مزمن باشد.

محققان تأثیر پیش‌دارو را در موش‌هایی که درد مزمن داشتند و در آن‌ها استرس اکسیداتیو ناشی از انباشت گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) وجود داشت، آزمایش کردند. وقتی موش‌ها این پیش‌داروی خوراکی را برای چند روز مصرف کردند، دردهایی مثل نوروپاتی دیابتی، آرتروز و نوروپاتی محیطی ناشی از شیمی‌درمانی، شش ماه بعد از آسیب، حساسیت زیاد به لمس و سرما در آنها از بین رفت.

آزمایش‌ها نشان داد که اثرات پیش‌دارو به دوز آن بستگی دارد، اما محققان متوجه شدند که با مصرف دوزهای مکرر، اثرات مسکن آن حفظ می‌شود.

دیون ترنر، نویسنده این مطالعه، گفت: این نتایج نشان داد که داروی ساخته‌شده باعث ایجاد تحمل نشد، که یکی از مشکلات اصلی داروهای مسکن قوی مثل مرفین است. درد مزمن هنوز یک مشکل بزرگ و بدون درمان است و داروهای غیراعتیادآور مانند این پیش‌داروی جدید می‌توانند تحول بزرگی در درمان آن ایجاد کنند، چون درحال حاضر بیشتر درمان‌ها با داروهای مخدر اعتیادآور انجام می‌شود.

محققان قصد دارند آزمایش‌های خود را ادامه دهند تا مؤثر بودن و ایمنی این پیش‌دارو را پیش از آزمایش‌های بالینی انسانی تعیین کنند.

واکنش شیمیایی که محققان از آن در توسعه این پیش‌دارو استفاده کرده‌اند، اکسیداسیون بایر-ویلیگر (BVO) نام دارد.