عامل انقراض تریاس-ژوراسیک؛ زمستان آتشفشانی

حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش، زمین شاهد یکی از بزرگترین انقراض‌های جمعی تاریخ خود بود. در این رویداد که به انقراض تریاس-ژوراسیک معروف است، حدود ۷۵ درصد از گونه‌های زیستی زمین از بین رفتند. محققان بر این باورند که عامل اصلی این فاجعه، فوران‌های آتشفشانی عظیمی بوده است که منجر به تغییرات شدید آب و هوایی و در نهایت نابودی بسیاری از موجودات زنده شده است.

به گزارش دپارتمان اخبار علمی رسانه فناوری تکنا، در آن دوران، قاره‌های زمین به صورت یک خشکی واحد به نام پانگه آ به هم متصل بودند. فوران‌های آتشفشانی عظیمی که در این دوره رخ داد، باعث شکسته شدن پانگه آ و آزاد شدن حجم عظیمی از گازهای گلخانه‌ای و ذرات ریز به جو زمین شد. این ذرات با انعکاس نور خورشید، باعث کاهش دمای زمین و ایجاد زمستان‌های آتشفشانی شدند.

تاکنون، بسیاری از دانشمندان بر این باور بودند که افزایش تدریجی دمای زمین به دلیل آزاد شدن گازهای گلخانه‌ای، عامل اصلی انقراض تریاس-ژوراسیک بوده است. اما مطالعه جدیدی که توسط دانشمندان دانشگاه کلمبیا انجام شده، نشان می‌دهد که زمستان‌های آتشفشانی ناشی از فوران‌های ناگهانی و شدید آتشفشانی، نقش مهم‌تری در این انقراض داشته است.

محققان با بررسی سنگ‌های آتشفشانی در نقاط مختلف جهان، به شواهدی دست یافتند که نشان می‌دهد فوران‌های آتشفشانی در مدت زمان بسیار کوتاهی رخ داده‌اند. این شواهد نشان می‌دهد که ذرات مغناطیسی موجود در سنگ‌های آتشفشانی، همگی در یک جهت خاص قرار گرفته‌اند. این امر نشان می‌دهد که این سنگ‌ها در مدت زمان کوتاهی و قبل از تغییر جهت میدان مغناطیسی زمین تشکیل شده‌اند. زمستان‌های آتشفشانی ناشی از فوران‌های عظیم، باعث کاهش شدید دما، کاهش نور خورشید و اختلال در چرخه‌های طبیعی زمین شد. این شرایط سخت، بسیاری از گونه‌های جانوری و گیاهی را که قادر به سازگاری با تغییرات سریع محیطی نبودند، به کام مرگ کشاند.

مطالعه جدید نشان می‌دهد که انقراض تریاس-ژوراسیک یک رویداد بسیار سریع و ویرانگر بوده است. فوران‌های آتشفشانی عظیم و زمستان‌های آتشفشانی ناشی از آن، عامل اصلی نابودی بسیاری از گونه‌های زیستی در آن دوره بوده‌اند. این یافته‌ها به ما کمک می‌کنند تا درک بهتری از تغییرات آب و هوایی و تأثیر آن بر حیات در زمین داشته باشیم. برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.