استخدام بادیگارد مسلح ازطریق گوشی؛ ایده عجیب نرم‌افزار Protector حاشیه‌ساز شد

اپلیکیشن جدیدی به نام پروتکتور (Protector) که به کاربران امکان استخدام محافظان مسلح را می‌دهد، هفته‌ی گذشته در شهرهای لس‌آنجلس و نیویورک راه‌اندازی شد. این سرویس که یکی از مشاورانش آن را «اوبر با اسلحه» توصیف می‌کند، توجه زیادی را به خود جلب کرده است؛ اما همچنان درباره‌ی پایداری این مدل کسب‌وکار و مخاطبان هدف آن ابهاماتی وجود دارد.

به گزارش تک‌کرانچ، پروتکتور برای تبلیغات خود به اینفلوئنسرهای شبکه‌های اجتماعی متوسل شده است. یکی از ویدئوهای پرمخاطب که در تیک‌تاک بیش از ۳ میلیون بازدید داشت، دو محافظ امنیتی در لباس رسمی را نشان می‌داد که در حال تحویل‌دادن نوشیدنی به مشتریان خود هستند؛ اما این صحنه‌ی ظاهراً روزمره در واقع بخشی از کمپین تبلیغاتی پولی بود.

دو اینفلوئنسر سازنده‌ی ویدئو بعداً فاش کردند که برای تولید این محتوا دستمزد گرفته‌اند. این روش بازاریابی چندان تعجب‌آور نیست؛ زیرا نیکیتا بیر (Nikita Bier)، مشاور پروتکتور، به استفاده از تاکتیک‌های جنجالی برای جلب توجه آنلاین شهرت دارد.

بیر که پیش‌تر اپلیکیشن‌هایش را فیسبوک و دیسکورد خریده‌اند، از استراتژی‌هایی استفاده می‌کند که گاهی به «طعمه‌ی خشم» مشهورند؛ یعنی انتشار محتوای بحث‌برانگیز برای ایجاد واکنش عمومی و وایرال‌شدن در اینترنت.

محافظان پروتکتور شامل نیروهای پلیس فعال یا بازنشسته هستند که مجوز حمل سلاح و فعالیت در حوزه‌ی امنیتی را دارند. استفاده از خدمات این اپلیکیشن ارزان نیست؛ زیرا کاربران باید حداقل هزار دلار برای ۵ ساعت خدمات بپردازند به‌علاوه‌ی ۱۲۹ دلار حق عضویت سالانه.

Protector

طبق داده‌های Appfigures، کاربران iOS در آمریکا پروتکتور را در هفته‌ی نخست پس‌از راه‌اندازی در ۱۷ فوریه (۲۹ بهمن)، حدود ۹۷ هزار بار دانلود کرده‌اند. در روز اول، پروتکتور توانست تا رتبه‌ی سوم دسته‌ی Travel اپ‌استور بالا برود؛ اما این هیجان اولیه طولی نکشید. تا ۲۷ فوریه (۹ اسفند)، رتبه‌ی آن به ۷۰ سقوط کرد که نشان‌دهنده‌ی کاهش استقبال کاربران است. با وجود دانلودهای چشمگیر، هنوز مشخص نیست چند نفر حاضرند واقعاً برای این خدمات هزینه کنند.

پروتکتور تلاش کرده است تا خود را به‌عنوان سرویسی ضروری برای مدیران اجرایی و افراد بانفوذ معرفی کند. در یکی از تبلیغاتش، این شرکت مدعی شد که اگر محافظان پروتکتور در زمان ترور برایان تامپسون، مدیرعامل UnitedHealthcare، حضور داشتند، ممکن بود این حمله خنثی شود.

Protector

در ویدئویی که در شبکه‌ی اجتماعی X منتشر شده، یکی از مأموران امنیتی پروتکتور سه سناریو مختلف را مطرح می‌کند که می‌توانستند از کشته‌شدن تامپسون جلوگیری کنند؛ اما واقعیت این است که مدیران ارشد معمولاً به‌صورت مستقل ازطریق شرکت‌های امنیتی خصوصی یا تیم‌های داخلی خود از امنیتشان محافظت می‌کنند. بنابراین، مشخص نیست که این سرویس واقعاً برای چنین افرادی جذابیت دارد یا خیر.

با وجود تردیدها درباره‌ی موفقیت تجاری پروتکتور، این پروژه حمایت برخی سرمایه‌گذاران خصوصی را جلب کرده است. یکی از آن‌ها بالاجی سرینیواسان (Balaji Srinivasan)، شریک سابق شرکت اندریسن هوروویتز است. سرینیواسان پیش‌تر به‌دلیل پیش‌بینی نادرست خود درباره‌ی افزایش قیمت بیت‌کوین تا یک‌میلیون دلار خبرساز شده بود.

پروتکتور اولین اپلیکیشن از نوع خودش نیست. BlackWolf، سرویسی مشابه که به کاربران امکان استخدام رانندگان مسلح را می‌دهد، در آریزونا، فلوریدا، جورجیا، تنسی و تگزاس فعالیت می‌کند و تاکنون بیش از ۲۵۶ هزار بار دانلود شده است.

بلک‌ولف نیز مانند پروتکتور، به تبلیغات ترس‌محور در شبکه‌های اجتماعی متوسل شده است. برای مثال، در واکنش به حمله‌های خرابکارانه علیه خودروهای خودران ویمو، بنیان‌گذار بلک‌ولف مردم را ترغیب کرد که به‌جای استفاده از این خودروها، از سرویس‌های این اپلیکیشن استفاده کنند.

علاوه‌بر خدمات محافظان شخصی، پروتکتور قصد دارد اپلیکیشن جدیدی به نام Patrol را معرفی کند. در این سرویس، کاربران می‌توانند با تأمین مالی جمعی مأموران امنیتی برای محله‌ی خود استخدام کنند. براساس اطلاعات منتشرشده، این خدمات می‌تواند شامل پهپادهای نظارتی و ربات‌های امنیتی نیز باشد. در ویدئویی تبلیغاتی، یکی از محافظان پروتکتور تأکید می‌کند: «ما نگهبانان مرکز خرید نیستیم؛ بلکه پلیس‌های واقعی هستیم.»

این حرکت درحالی صورت می‌گیرد که اعتماد عمومی به نیروی پلیس در آمریکا، به‌ویژه پس‌از مجموعه‌ای از قتل‌های پرحاشیه‌ی نیروهای امنیتی، کاهش یافته است. در چنین شرایطی، ایده‌ی سپردن نظارت محله‌ها به نیروهای خصوصی مسلح، به‌شدت بحث‌برانگیز خواهد بود.

سرنوشت اپلیکیشن‌هایی مانند Citizen که در حوزه‌ی امنیت عمومی فعالیت کرده‌اند، نشان داده که ترکیب استارتاپ‌ها با خدمات امنیتی همیشه نتایج مطلوبی ندارد. سیتیزن در سال ۲۰۲۱، در جریان تعقیب‌وگریز به‌اشتباه هویت فردی بی‌گناه را به‌عنوان مظنون منتشر کرد. این حادثه ضربه‌ی بزرگی به اعتبار این اپلیکیشن وارد کرد و همچنان به‌عنوان نمونه‌ی شکست‌خورده در حوزه‌ی فناوری‌های امنیتی شناخته می‌شود.