ایستادن روی یک پا اسرار زیادی را درباره سلامتی شما آشکار می‌کند

مطالعه‌ای کوچک شواهدی پیدا کرده است که نشان می‌دهد با افزایش سن، تعادل فرد سریع‌تر از قدرت عضلانی یا سرعت راه رفتن او تضعیف می‌شود. پژوهشگران در مقاله‌ی خود می‌نویسند: «تا جایی که می‌دانیم اولین بار است چنین مقایسه‌ای در میان جمعیت سالمندان انجام می‌شود. این مطالعه اهمیت آزمایش تعادل روی یک پا را در […]


مطالعه‌ای کوچک شواهدی پیدا کرده است که نشان می‌دهد با افزایش سن، تعادل فرد سریع‌تر از قدرت عضلانی یا سرعت راه رفتن او تضعیف می‌شود. پژوهشگران در مقاله‌ی خود می‌نویسند: «تا جایی که می‌دانیم اولین بار است چنین مقایسه‌ای در میان جمعیت سالمندان انجام می‌شود. این مطالعه اهمیت آزمایش تعادل روی یک پا را در نظارت بر افراد مسن برجسته می‌کند.»

آزمون تعادل روی یک پا اغلب برای افراد مسن استفاده می‌شود، زیرا تعادل معیار شناخته‌شده‌ای برای سنجش پیری عصبی-عضلانی است. به‌عنوان مثال، مطالعه‌ای در سال ۱۹۹۷ نشان داد افرادی که نمی‌توانند به مدت ۵ ثانیه روی یک پا تعادل خود را حفظ کنند، دو برابر بیشتر درمعرض خطر زمین خوردن در آینده قرار دارند. این نوع آزمون همچنین می‌تواند به مشکلات عصبی اشاره داشته باشد.

مطالعه جدید به بررسی این موضوع می‌پردازد که فرد با توجه به سنی که دارد، تا چه مدت باید بتواند تعادل خود را حفظ کند.

پژوهشگران با بررسی گروهی متشکل از ۴۰ فرد سالم بالای ۵۰ سال، دریافتند مدت زمانی که فرد می‌تواند روی پای غیرمسلط خود بایستد، حدود ۲٫۲ ثانیه در هر دهه کاهش می‌یابد. در همین حال، مدت زمانی که فرد می‌تواند روی پای مسلط خود بایستد، به‌طور میانگین ۱٫۷ ثانیه در هر دهه کاهش پیدا می‌کند. تعداد دفعاتی که فرد هنگام ایستادن روی یک پا در جای خود تکان می‌خورد، با افزایش سن ارتباطی ندارد.

گرچه گروه مورد مطالعه کوچک است، آزمون ساده‌ی تعادل پژوهشگران درمقایسه‌با آزمون‌های دیگر اندازه‌گیری قدرت عضلانی، مانند کشش زانو درخلاف مقاومت، کاهش‌های چشمگیر مرتبط با افزایش سن را نشان داد. در همین حال، سرعت گام برداشتن در سنین مختلف تغییرات معناداری را نشان نداد.

به‌گفته‌ی پژوهشگران، یافته‌های آن‌ها اهمیت دارد، زیرا این اندازه‌گیری نیاز به تخصص ویژه، ابزارهای پیشرفته یا تکنیک‌های پیچیده ندارد و آزمایش به راحتی حتی توسط خود افراد قابل انجام است.

هر آزمون تعادل در مطالعه به مدت ۳۰ ثانیه انجام شد. ابتدا از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا روی هر دو پا با چشم‌های باز و دست‌ها در کنار بدن بایستند. سپس از آن‌ها خواسته شد همین کار را با چشم‌های بسته انجام دادند. شرکت‌کنندگان پس از بلندکردن پای مسلط خود، این کار را تا مدتی که می‌توانستند با چشم‌های باز و سپس چشم‌های بسته تکرار کردند. پای غیرمسلط نیز مورد آزمایش قرار گرفت.

بیشتر بخوانید

شرکت‌کنندگان روی صفحه‌ای می‌ایستادند که مرکز فشار آن را اندازه‌گیری می‌کرد و هر تکان ظریفی نیز قابل ثبت و تجزیه‌وتحلیل بود.

درحالی‌که تمامی شرکت‌کنندگان به راحتی می‌توانستند تعادل خود را در آزمون‌های ایستادن دو طرفه حفظ کنند، نتایج نشان داد میزان تکان‌خوردن آن‌ها با افزایش سن افزایش معناداری پیدا می‌کرد. اما در ایستادن روی یک پا، تکان‌خوردن نشانه‌ای از کاهش مرتبط با سن نبود.

یافته‌ها نشان می‌دهند تکان‌خوردن بخشی طبیعی از ایستادن روی یک پا است، اما زمانی که حین ایستادن با دو پا رخ دهد، ممکن است نشان‌دهنده وجود مشکل باشد.

کنتون کافمن، مهندس زیست‌پزشکی از کلینیک مایو می‌گوید تعادل معیار بسیار مهمی است؛ زیرا علاوه بر قدرت عضلانی، به ورودی‌هایی از سیستم‌های مختلف بدن نیاز دارد. تغییر در تعادل اهمیت دارد. اگر تعادل ضعیفی داشته باشید، درمعرض خطر زمین خوردن قرار دارید. زمین خوردن خطر جدی برای سلامتی است و می‌تواند پیامدهای وخیمی داشته باشد.

مطالعه در مجله‌ی  PLOS ONE منتشر شده است.



Source link