خوابیدن با چشمان باز رایج‌تر از چیزی است که فکر می‌کنید!

اختلال لاگوفتالموس به معنای خوابیدن با چشمان باز می‌تواند تجربه‌ای نگران‌کننده باشد اما این اختلال نادر اغلب مضر نیست و شایع‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید.

به گزارش تک‌ناک، اگر تا به حال در کنار فردی که دچار لاگوفتالموس یا اختلال خوابیدن با چشمان باز است، خوابیده‌ باشید، به احتمال زیاد متوجه شده‌اید که حتی دیدن این حالت می‌تواند تجربه‌ای عجیب و حتی نگران‌کننده باشد. افراد مبتلا به این وضعیت در حین خواب چشم‌های خود را به طور کامل نمی‌بندند. این موضوع می‌تواند برای افرادی که با چشم‌های بسته می‌خوابند، شوک‌آور باشد. خوشبختانه این وضعیت اغلب مضر نیست و از آنچه که فکر می‌کنید، شایع‌تر است.

لاگوفتالموس، که به معنای ناتوانی در بستن کامل چشم‌ها است، درجات مختلفی دارد. این واژه از زبان یونانی آمده است و به خرگوش‌ها اشاره دارد، چرا که خرگوش‌ها می‌توانند با چشم‌های باز بخوابند. در انسان‌ها، لاگوفتالموس شبانه به معنای باز ماندن چشم‌ها در حین خواب است.

گزارش‌هایی در مورد این پدیده عجیب وجود دارد که به زمان‌های بسیار دور بازمی‌گردد. به عنوان مثال یک فرمانده نظامی چینی به نام ژانگ فی، که در اواخر قرن دوم و اوایل قرن سوم پیش از میلاد زندگی می‌کرد، به دلیل اینکه با چشم‌های باز می‌خوابید، توانست از دست قاتلان خود فرار کند.

هرچند که این وضعیت عجیب به نظر می‌رسد، اما تحقیقات علمی زیادی در این زمینه وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ اشاره کرده که گزارش‌ها کمی از این وضعیت وجود دارد و اطلاعات اندکی درباره آن در منابع پزشکی موجود است. اما تخمین‌ها نشان می‌دهند که حدود ۵ درصد از بزرگسالان دچار اختلال خوابیدن با چشمان باز هستند و برخی آمارها تا ۲۰ درصد را هم تخمین می‌زنند.

دلایل مختلفی برای این وضعیت وجود دارد، مانند: آسیب‌های چشم، مشکلات عصبی صورت یا بیماری‌هایی مثل بیماری گریوز که می‌تواند باعث برآمدگی چشم‌ها شود.

اما آیا این وضعیت خطرناک است؟ در بیشتر موارد، لاگوفتالموس شبانه به چشم‌ها آسیب جدی نمی‌زند. مشکل اصلی این است که چشم‌ها وقتی باز می‌مانند، خشک می‌شوند، چرا که در خواب از محافظت پلک‌ها برخوردار نیستند. خشکی چشم بیماری شایعی است که می‌تواند باعث درد، حساسیت یا ترشح اشک زیاد شود.

اگر احساس می‌کنید که چشم‌های شما خشک می‌شود یا احساس جسم خارجی در چشم دارید، بهتر است با یک پزشک چشم مشورت کنید. پزشک می‌تواند شما را به آزمایش‌های بیشتر ارجاع دهد و درمان‌هایی مثل قطره یا پماد چشمی برای مرطوب نگه داشتن چشم‌ها به شما پیشنهاد کند.