سیارک نزدیکی که «قمر دوم زمین» نامیده شد، احتمالاً تکه‌ای از ماه است

محققان در مطالعه جدید نشان داده‌اند که قطعه سنگ کوچکی که به‌عنوان «قمر دوم زمین» معروف شده، احتمالاً تکه‌ای از ماه است که هزاران سال پیش از روی سطح آن به فضا پرتاب شد.

به گزارش اسپیس‌دات‌کام، سال گذشته سنگی فضایی به‌نام ۲۰۲۴ PT5 که حدوداً به اندازه یک اتوبوس مدرسه است، به‌قدری آرام از کنار زمین عبور کرد که نزدیک به دو ماه در نزدیکی سیاره ما باقی ماند. طبق گفته ناسا، این سنگ در اوایل ژانویه دوباره بازگشت؛ سپس به سرعت و در فاصله ایمن ۱٫۸ میلیون کیلومتر یا حدود پنج برابر فاصله‌ ماه از سیاره ما، از کنار زمین عبور کرد و به مسیر خود ادامه داد.

وقتی قمر دوم زمین به اندازه کافی نزدیک به ما بود، ستاره‌شناسان به سراغ مطالعه‌ی آن رفتند تا بتوانند جزئیاتش را مشاهده کنند. اکنون، یک تیم نتیجه‌گیری کرده است که ۲۰۲۴ PT5 تکه‌ای از ماه بوده است.

زمین اغلب با اجرام درحال حرکت، از جمله سیارک‌ها یا شهاب‌واره‌ها مواجه می‌شود که می‌توانند به قمرهای موقت یا «شبه‌ماه» تبدیل شوند. رصدخانه‌های پیشرفته، مانند «آخرین سیستم هشدار برخورد سیارکی» (ATLAS)، برای شناسایی این مسافران طراحی شده‌اند که معمولاً فقط برای چند هفته یا چند ماه قابل مشاهده هستند.

سیارک ۲۰۲۴ PT5 ابتدا ۷ اوت توسط ATLAS شناسایی شد و مشاهدات بعدی را در سرتاسر جهان به دنبال داشت. در تاریخ ۱۶ اوت، دکتر «تدی کارتا» و همکارانش این سنگ فضایی را با «تلسکوپ لاول» در آریزونا و «تلسکوپ فروسرخ» ناسا در هاوایی مشاهده کردند.

مقایسه طیف‌های سطح ۲۰۲۴ PT5 با پایگاه داده‌ای بزرگ از مواد شهاب‌سنگی، زمینی و آزمایشگاهی نشان داد که این جسم فضایی بیشتر مانند سنگ‌های ماه نور را منعکس می‌کند تا هر نوع دیگر از سیارک‌هایی که می‌شناسیم. طیف‌های این سنگ فضایی بیشترین شباهت را با نمونه‌هایی از ماه داشتند که توسط مأموریت آپولو ۱۴ و ماه‌نشین رباتیک شوروی به زمین آورده شده بودند. بنابراین دانشمندان به این نتیجه رسیدند که قمر دوم موقت ما احتمالاً از نواحی مرتفع ماه منشأ گرفته است.

مشاهدات همچنین تأیید کردند که ۲۰۲۴ PT5 تمام ویژگی‌های مورد انتظار یک سطح سنگی را دارد، از جمله میزان اختلالی که مدار آن به دلیل تابش خورشیدی تجربه می‌کند. این امر به محققان امکان داد تا احتمال منشاء مصنوعی برای سیارک، مانند بدنه‌های موشکی و زباله‌های فضایی دیگر را که در مدارهای مشابه قرار دارند، رد کنند.

۲۰۲۴ PT5 دومین سیارک نزدیک به زمین است که دانشمندان مشکوک هستند از سطح ماه پرتاب شده باشد. اولین نمونه «کاموئولاوا» است که تیمی دیگر از دانشمندان آن را به یک دهانه‌ی برخوردی قدیمی در سمت دور ماه نسبت داده‌اند.

دکتر «ویشنو ردی»، استاد علوم سیاره‌ای در دانشگاه آریزونا گفت: «شواهد غیرمستقیم گزینه قمری را منطقی می‌سازد. اما برای اطمینان کامل، باید بروید و نمونه‌ای از سیارک را به زمین بیاورید تا ادعا کنید که تکه‌ای از ماه است.» درحال حاضر برنامه‌ای جهت جمع‌آوری قطعات ۲۰۲۴ PT5 برای مطالعه در زمین وجود ندارد. اما چین درحال برنامه‌ریزی مأموریتی به‌نام «تیان‌ون ۲» برای جمع‌آوری نمونه‌ها از کاموئولاوا است.

درحالی‌که وجود سیارکی ناشی از انفجار در ماه می‌تواند به‌عنوان موردی استثنایی توضیح داده شود، کارتا و تیمش در مقاله‌ی خود می‌نویسند وجود دو مورد از این نوع سنگ‌ها نشان می‌دهد که جمعیت بزرگ‌تری برای کشف در انتظار است. دانشمندان می‌گویند حداقل ۱۶ سنگ مشابه در فهرست فعلی اجسام نزدیک به زمین، ممکن است منشاء قمری داشته باشند.

سیارک‌هایی مانند ۲۰۲۴ PT5 به‌طور مکرر از نزدیکی زمین عبور می‌کنند، اما اندازه کوچک آن‌ها تشخیصشان را حتی با تلسکوپ‌های قدرتمند دشوار می‌سازد. مشاهدات آینده از «رصدخانه ورا روبین» می‌تواند به شناسایی و پیگیری برخی از این سنگ‌های فضایی کوچک کمک کند. همچنین، فهرست چنین اجسامی می‌تواند برای مدل‌های شبیه‌سازی که از سیاره دربرابر خطر برخورد اجرام نزدیک به زمین دفاع می‌کنند، ارزشمند باشد.

مطالعه ۱۴ ژانویه در نشریه «ژورنال اخترفیزیکی» منتشر شد.