ماده ضدآتش صورتی چیست و چگونه به مهار آتش‌سوزی‌های لس آنجلس کمک کرد؟

تعیین میزان تاثیر بازدارنده‌ی آتش سخت است؛ چون در کنار آن از روش‌های دیگر نیز برای  مبارزه با آتش‌سوزی‌های وسیع استفاده می‌شود. روش‌های دیگر برای مبارزه با آتش شامل بریدن قسمت‌هایی از گیاهان یا درختان (برای جلوگیری از گسترش آتش) و پاشیدن آب است که هم از زمین و هم از هوا انجام می‌شود.

مشکل استفاده از آب برای مقابله با آتش‌سوزی‌های شدید این است که آب خیلی سریع تبخیر می‌شود. اما مهارکننده‌های آتش مواد خاصی دارند که وقتی آب آن‌ها تبخیر می‌شود، خود مواد باقی می‌مانند و جلوی گسترش آتش را برای مدت طولانی (مثل روزها یا هفته‌ها) می‌گیرند. این مواد مانند کود شیمیایی و سایر ترکیبات هستند که تبخیر نمی‌شوند و به این ترتیب باعث کندشدن سرعت گسترش آتش می‌شوند.

مهارکننده‌های آتش با کندکردن سرعت آتش‌سوزی، به آتش‌نشان‌ها فرصت می‌دهند که بتوانند راحت‌تر روی زمین کار کنند و آتش را خاموش کنند.

استفاده از مهارکننده‌های آتش (مهارکننده‌های صورتی‌رنگ) باعث نگرانی‌هایی برای محیط زیست شده است. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۴ منتشر شد، نشان داد این مواد در بلندمدت ممکن است حاوی فلزات سمی مثل سرب، آرسنیک و تالیوم باشند که برای محیط زیست و سلامتی مضر هستند.

طبق برآورد پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، مهارکننده‌های آتش از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱ حدود ۱۳۰ هزار کیلوگرم فلزات سمی به محیط زیست وارد کرده‌اند. این فلزات می‌توانند برای طبیعت آسیب‌زا باشند. این پژوهش شامل Phos-Chek LC95W  بود که از محصولات قدیمی Phos-Chek است و اخیراً توسط سرویس جنگلداری ایالات متحده کنار گذاشته شده است. نماینده این سازمان در گفتگو با  ان‌پی‌آر گفت از سال ۲۰۲۵، شرکت MVP-Fx را به جای محصول LC95 وارد بازار کرده است و داده‌ها نشان می‌دهند MVP-Fx برای حیات آبزیان خطر کمتری دارد.

به‌گفته‌ی سخنگوی شرکت پرمتر سلوشنز، مهارکننده‌های آتش که در آتش‌نشانی هوایی استفاده می‌شوند، آزمایش‌های زیادی را پشت سر گذاشته‌اند تا ثابت شود برای آبزیان و حیوانات خطرناک نیستند. این در حالی است که در برگه اطلاعات ایمنی محصول آمده که این ماده ممکن است در بلندمدت به محیط‌های آبی آسیب بزند.

در برخی مناطق، مثل رودخانه‌ها و مناطقی که حیوانات درمعرض خطر انقراض زندگی می‌کنند، ریختن مهارکننده‌های آتش از هوا ممنوع است. این کار برای محافظت از محیط زیست و موجودات در خطر انجام می‌شود.

گرچه ریختن مهارکننده آتش در برخی مناطق (مثل رودخانه‌ها یا زیستگاه حیوانات در خطر) ممنوع است، استثنایی نیز وجود دارد: چنانچه جان انسان‌ها یا امنیت عمومی در خطر باشد و ریختن مهارکننده بتواند به مهار آتش کمک کند، در آن صورت اجازه‌ی این کار داده می‌شود.

مهارکننده آتش صورتی بیشتر از کود آمونیوم فسفات تشکیل شده‌اند که با چند ماده دیگر و آب مخلوط می‌شود. شرکت پرمتر سلوشنز همه‌ی مواد تشکیل‌دهنده‌ی پودر MVP-Fx را اعلام نکرده است؛ چرا که در صورت انتشار این اطلاعات، امکان کپی کردن محصول وجود دارد.

ماده اصلی در مهارکننده آتش فسفات مونوآمونیوم است که معمولاً به‌عنوان کود استفاده می‌شود. این ماده حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از مخلوط مهارکننده را تشکیل می‌دهد. این محصول همچنین شامل فسفات دی‌آمونیوم و مواد افزودنی خاص است.

طبق برگه اطلاعات ایمنی Phos-Chek MVP-Fx، این محصول شامل هیچ گونه ماده‌ای نیست که طبق قوانین ایالت کالیفرنیا باعث سرطان یا بروز مشکلات رشدی و تولیدمثلی شود. بنابراین، از نظر این موارد، برای انسان‌ها ایمن است.