چرا اینتل در پردازنده های Core Ultra 200S فناوری قدیمی و محبوب Hyper Threading را حذف کرد؟

حتماً تا به حال در اخباری که پیرامون معرفی پردازنده‌های جدید کور اولترا ۲۰۰ اینتل در شهر سخت‌افزار پوشش داده‌ایم خوانده‌اید که فناوری Hyper Threading از پردازنده‌های اینتل حذف شده است. اما علت حذف این قابلیت چه بوده و چرا اینتل تصمیم گرفته فناوری که بسیاری آن را برگ برنده تصور می‌کردند را بازنشسته کند؟ […]


حتماً تا به حال در اخباری که پیرامون معرفی پردازنده‌های جدید کور اولترا ۲۰۰ اینتل در شهر سخت‌افزار پوشش داده‌ایم خوانده‌اید که فناوری Hyper Threading از پردازنده‌های اینتل حذف شده است. اما علت حذف این قابلیت چه بوده و چرا اینتل تصمیم گرفته فناوری که بسیاری آن را برگ برنده تصور می‌کردند را بازنشسته کند؟

هایپرتردینگ چیست؟

فناوری هایپرتردینگ (یا چند رشته‌ای همزمان) به زبان ساده به این معناست که هر هسته پردازنده به گونه‌ای طراحی شده که یک رشته دستوری را اجرا کند؛ با هایپرتردینگ، یک «پردازنده مجازی» دوم در داخل هسته ایجاد می‌شود. در این حالت، ایده این است که هسته پردازنده همواره در حال اجرای دستورها روی یکی از دو هسته مجازی باشد تا از بی‌کاری هسته جلوگیری شود.

اما چالش اینجاست که این هسته دوم، یک هسته مجازی و نه یک هسته فیزیکی واقعی است که ممکن است باعث رقابت بر سر منابع پردازشی و افزایش سربار یا overhead شود؛ همین موضوع باعث شده تا انتخاب روشن یا خاموش بودن هایپرتردینگ در بازی‌ها و سایر بارهای کاری متنوع، موضوعی مورد بحث باشد.

در همین رابطه بخوانید:

رشته در پردازنده چیست؟ چرا تعداد رشته ها در CPU مهم است؟

اینتل نیز در طول زمان، با این ویژگی برخوردهای متفاوتی داشته است؛ برخی از پردازنده‌های نسل ۹، ۱۰ و ۱۱ اینتل، مانند Core i7-9700K، از هایپرتردینگ پشتیبانی نمی‌کردند و پردازنده‌های سری Atom اینتل نیز هرگز از آن بهره نمی‌بردند.

از سوی دیگر، پردازنده‌های AMD تقریباً همیشه از هایپرتردینگ بهره برده و همچنان هم استفاده می‌کنند. پرسش همواره این بوده که آیا افزایش عملکردی که هایپرتردینگ به ارمغان می‌آورد، ارزش تأثیر منفی آن بر تأخیر سیستم، هزینه کنترلر و مصرف توان را دارد یا خیر؟

چرا اینتل تصمیم به حذف هایپرتردینگ گرفت؟

همانطور که گفتیم، در سری جدید پردازنده‌های اینتل که برخی آنها را نسل پانزدهم نیز می‌دانند، بالاخره مدیران تیم آبی موضع خود را روشن کرده و این فناوری را به صورت کامل کنار گذاشتند.

در همین رابطه بخوانید:

پردازنده های نسل پانزدهمی Core Ultra 200S اینتل رسماً معرفی شد

اما اگر شما هم به دنبال دلیل حذف Hyper-Threading هستید باید بگوییم که همه چالش‌هایی که بالاتر به آنها پرداختیم موجب شده که اینتل بالاخره قید این فناوری را بزند. طی گزارشی که PC World در این زمینه منتشر کرده و به نقل از منابع داخلی اینتل اعلام شده که مدیران این شرکت بالاخره به این نتیجه رسیده‌اند که هایپرتردینگ در پردازنده‌های Arrow Lake تنها باعث افزایش مصرف توان و اشغال فضای اضافی می‌شد که مطلوب نیست.

طبق تعریف باید گفت که پردازنده‌های جدید Arrow Lake اینتل که برای رایانه‌های رومیزی طراحی شده‌اند، معماری‌های “Meteor Lake” و “Lunar Lake” را با یکدیگر ترکیب می‌کنند. از ویژگی‌های Meteor Lake، واحد پردازش عصبی (NPU) است که به این پردازنده‌ها اضافه شده، در حالی که هایپرتردینگ از معماری Lunar Lake حذف شده است. این حذف بر اساس همان منطق در Arrow Lake نیز اعمال شده است.

پردازنده Arrow Lake، که با نام Core Ultra 200S هم شناخته می‌شود، نخستین پردازنده «غیرمتمرکز» اینتل برای دسکتاپ است که هر بخش آن به صورت جداگانه و با فرآیند ساخت متفاوت ساخته شده است. اینتل به تازگی معماری Lunar Lake و مشخصات، قیمت و عملکرد پردازنده‌های Core Ultra 200S را معرفی کرد که در آن، حذف هایپرتردینگ به وضوح به چشم می‌خورد. این ویژگی در پردازنده‌های موبایلی Lunar Lake نیز حضور نداشت.

علت این تغییر در Arrow Lake اما در چالش فعلی، ساده‌تر است: عملکرد بهتر در کنار مصرف انرژی کمتر نسبت به پردازنده‌های نسل چهاردهم Core. اینتل اعلام کرده که با استفاده از همان رویکرد Lunar Lake برای Arrow Lake، عملکرد و بهره‌وری انرژی را در هر دو سری پردازنده‌ها بهینه کرده است.

در معماری Lunar Lake، این تصمیم به پردازنده‌های دسکتاپ جدید اینتل نیز منتقل شده است. بخشی از این تصمیم به این دلیل اتخاذ شده که Arrow Lake از بسیاری از ویژگی‌های Lunar Lake، از جمله هسته‌های پرقدرت Lion Cove و هسته‌های کارآمد Skymont بهره می‌برد.

در همین رابطه بخوانید:

اولین جزئیات از عملکرد پردازنده‌های Core Ultra 200S اینتل

رابرت هالاک، معاون و مدیر کل بخش هوش مصنوعی و بازاریابی فنی مشتریان اینتل، در توضیحی به PC World گفته است که عدم استفاده از هایپرتردینگ در نهایت به نفع مصرف انرژی و عملکرد بوده است. Arrow Lake شامل پردازنده‌های دسکتاپ و موبایل می‌شود و هالاک درباره عدم استفاده از هایپرتردینگ در نسخه دسکتاپ می‌گوید:

ما دریافتیم که با حذف هایپرتردینگ، می‌توانیم حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد بهبود در عملکرد چند هسته‌ای داشته باشیم و همچنان به اهداف کلی خود در عملکرد محاسباتی دست پیدا کنیم.

هالاک همچنین به این نکته نیز اشاره کرده که این تصمیم به دلیل استفاده از فناوری Foveros اینتل برای یکپارچه‌سازی سریع‌تر و بهره‌وری بهینه‌تر در مصرف انرژی گرفته شده است.

اینکه هایپرتردینگ در آینده بازخواهد گشت یا خیر، احتمالاً بستگی به توجیهات عملکردی و مصرف انرژی خواهد داشت، اما فعلاً به نظر می‌رسد که این ویژگی با شرایط فعلی، دیگر مورد تأیید اینتل نیست.



Source link