کشف پادزهرهای مارگزیدگی توسط هوش مصنوعی

در یک مطالعه‌ پیشگامانه، پروتئین‌های طراحی‌شده‌اند که با استفاده از هوش مصنوعی، مارگزیدگی کشنده را درمان می‌کنند.

به گزارش تک‌ناک، این مطالعه توسط دیوید بیکر، برنده‌ جایزه نوبل شیمی ۲۰۲۴ و تیموتی پاتریک جنکینز انجام شده است، که یافته آنها می‌تواند جان میلیون‌ها نفر را نجات دهد و درمان‌های مؤثرتری برای مارگزیدگی ارائه کند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) گزارش می‌دهد که هر ساله ۱.۸ تا ۲.۷ میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل مارگزیدگی دچار آسیب می‌شوند و حدود ۱۰۰,۰۰۰ نفر جان خود را از دست می‌دهند. این آمار در مناطق فقیر و کم‌برخوردار بیشتر است که زیرساخت‌های بهداشتی ضعیفی دارند.

در حال حاضر، تنها درمان‌های موجود برای این موضوع از پلاسمای حیوانات به دست می‌آیند که هزینه بالا، اثرگذاری محدود و عوارض جانبی دارند.

همچنین سموم مارها در گونه‌های مختلف تفاوت زیادی دارند، که به درمان‌های اختصاصی در مناطق مختلف جهان نیاز است. اما در سال‌های اخیر، دانشمندان روش‌های جدیدی برای مقابله با سموم مارها پیدا کرده‌اند.

پروتئین‌های طراحی‌شده با هوش مصنوعی

در این مطالعه جدید، محققان با استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی، پروتئین‌هایی طراحی کرده‌اند که می‌توانند به سموم کشنده‌ مارهایی مانند کبرا بچسبند و آنها را خنثی کنند.

این تحقیق روی گروهی از پروتئین‌های مار به نام سموم سه‌انگشتی تمرکز دارد، که اغلب باعث شکست درمان‌های مبتنی بر پلاسما می‌شوند.

این پروتئین‌ها در آزمایش‌ روی موش‌ها توانسته‌اند ۸۰ تا ۱۰۰ درصد از آنها را از مرگ نجات دهند. این سموم به‌ طور معمول از سیستم ایمنی فرار می‌کنند و به همین دلیل درمان‌های مبتنی بر پلاسما اغلب بی‌اثر هستند.

این تحقیق نشان می‌دهد که طراحی پروتئین‌ها با استفاده از هوش مصنوعی می‌تواند به خنثی کردن سموم مضر که مبارزه با آنها دشوار است، کمک کند.

مزایای روش جدید برای مارگزیدگی

این پروتئین‌های طراحی‌شده نه ‌تنها در آزمایش‌ها عملکرد عالی داشته‌اند، بلکه هزینه تولید کمتری دارند و می‌توانند به‌ راحتی از میکروب‌ها تولید شوند. همچنین اندازه کوچک این پروتئین‌ها می‌تواند به آنها کمک کند تا سریع‌تر و مؤثرتر از آنتی‌بادی‌ها وارد بافت‌های بدن شوند.

تیم تحقیقاتی اشاره می‌کند که این پروتئین‌ها می‌توانند مکمل‌های درمانی مؤثری برای درمان‌های فعلی گزیدگی مار باشند و حتی در آینده به‌ عنوان درمان‌های مستقل مورد استفاده قرار گیرند.

چشم‌انداز آینده

اگرچه این نتایج امیدوارکننده هستند، اما تیم تحقیقاتی تأکید دارد که درمان‌های سنتی همچنان در درمان گزیدگی مارها نقش اصلی را ایفا خواهند کرد و این پروتئین‌های طراحی‌شده به‌ عنوان مکمل‌های درمانی می‌توانند به بهبود کارایی درمان‌ها کمک کنند.

همچنین این روش طراحی پروتئین‌ها می‌تواند برای درمان بسیاری از بیماری‌ها که درمانی ندارند، از جمله برخی عفونت‌های ویروسی، مفید باشد. به‌ طور کلی، این روش می‌تواند هزینه‌ها و نیازهای منابع برای کشف داروهای جدید را کاهش دهد و گام‌هایی به‌سوی آینده‌ای بردارد که درمان‌های مؤثرتر برای همه در دسترس باشند.