کهکشان راه شیری ممکن است بخشی از یک محله کیهانی بسیار بزرگ‌تر باشد

منطقه‌ای از جهان که ما در آن زندگی می‌کنیم، بزرگ‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کردیم. براساس پژوهشی جدید، ابرخوشه‌ی میان‌کهکشانی میزبان راه شیری، ممکن است بخشی از یک «حوضه‌ جاذبه‌ای» باشد که از آنچه درحال‌حاضر خانه می‌نامیم، ۱۰ برابر بزرگ‌تر است.

جهان مملو از حوضه‌های جاذبه‌ای (BOA) است؛ مناطقی که همه چیز درون آن‌ها به واسطه‌ی گرانش جسمی عظیم به داخل کشیده می‌شود. BOA-ها می‌توانند مانند عروسک‌های تودرتو درون هم قرار بگیرند. برای مثال، ماه در حوضه‌ی جاذبه‌ی زمین قرار دارد و زمین به‌نوبه‌ی خود به‌همراه سایر اجرام منظومه شمسی به دور خورشیدی می‌چرخد که خود به صورت مارپیچی درحال چرخش به‌دور سیاه‌چاله‌ی کلان‌جرم مرکز کهکشان است.

بااین‌حال داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود. لایه‌ی بعدی عروسک حوضه‌ی جاذبه‌ای، گروه محلی است که شامل راه شیری، کهکشان آندرومدا و کهکشان مثلث است که در کنار کهکشان‌های اقماری کوچک مثل ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک قرار دارند. پس از آن، لایه‌های بعدی خوشه‌ی دوشیزه را با حدود دوهزار کهکشان و ابرخوشه‌ی بزرگ‌تر دوشیزه داریم. لایه‌ی نهایی شناخته‌شده، خوشه‌ی لانیاکیا (به معنی بهشت بی‌کران در زبان هاوایی) است؛ ابرخوشه‌ای که ابتدا در سال ۲۰۱۴ کشف شد و با تعداد تقریبا ۱۰۰ هزار کهکشان، قطرش به ۵۰۰ میلیون سال نوری می‌رسد.