کوتوله‌ای که صدا ندارد؛ کشف گونه جدیدی از وزغ‌های بی‌صدا

محققان دومین مهره‌دار کوچک جهان را در جنگل آتلانتیک برزیل کشف کردند. این موجود کوچک، نوعی وزغ است که آنقدر کوچک است که روی نوک انگشت شما جا می‌شود. جالب‌تر اینکه، این وزغ از برخی نژادهای مورچه شناخته‌شده نیز کوچکتر است. تیمی از دانشمندان دانشگاه ایالتی کامپیناس در برزیل اخیراً این گونه جدید را کشف […]


محققان دومین مهره‌دار کوچک جهان را در جنگل آتلانتیک برزیل کشف کردند. این موجود کوچک، نوعی وزغ است که آنقدر کوچک است که روی نوک انگشت شما جا می‌شود. جالب‌تر اینکه، این وزغ از برخی نژادهای مورچه شناخته‌شده نیز کوچکتر است. تیمی از دانشمندان دانشگاه ایالتی کامپیناس در برزیل اخیراً این گونه جدید را کشف کرده‌اند که Brachycephalus dacnis نام گرفته است.

به گزارش دپارتمان اخبار علمی رسانه فناوری تکنا، این وزغ تنها ۶.۹۵ میلی‌متر طول دارد. یک تیم تحقیقاتی جداگانه قبلاً گونه دیگری را در همین جنس، B. pulex، در ایالت باهیا جنوبی برزیل شناسایی کرده بود. یکی از افراد این گونه تنها ۶.۴۵ میلی‌متر طول داشت. با کشف این گونه، تعداد گونه‌های شناخته‌شده در جنس Brachycephalus به هفت رسید. اندازه کوچک این وزغ سازگاری با محیط منحصر به فرد آن است. وزغ‌های این جنس در بزرگسالی بسیار کوچک هستند و کمتر از ۱ سانتی‌متر طول دارند. این وزغ‌ها آنقدر کوچک هستند که اندازه بزرگسالان آن‌ها به طور قابل‌توجهی کوچکتر از ناخن انگشت انسان یا یک سکه ۵۰ سنتی است.

لوئیس فیلیپه تولدو، نویسنده مسئول و استاد موسسه زیست‌شناسی (IB-UNICAMP)، می‌گوید: «وزغ‌های کوچکی وجود دارند که همه ویژگی‌های وزغ‌های بزرگ را دارند، به جز اندازه آن‌ها. این جنس متفاوت است. در طول تکامل خود، تغییری را که ما زیست‌شناسان آن را کوچک‌سازی می‌نامیم، تجربه کرده است که شامل از دست دادن، کاهش و/یا ادغام استخوان‌ها، و همچنین انگشتان کمتر و نبود سایر قسمت‌های آناتومی آن‌ها می‌شود.»

به طور معمول، این جنس وزغ‌ها به دلیل رنگ‌آمیزی زنده و طبیعت سمی خود، به ویژه نژادهایی مانند وزغ‌های کدو تنبل، شناخته شده‌اند. با این حال، اکتشافات اخیر، از جمله B. Dennis که به تازگی توصیف شده است، توجه محققان را به سمت کوچک‌سازی شدید برخی از گونه‌های این جنس معطوف کرده است.

مطالعات قبلی نشان داده است که وزغ‌های کدو تنبل با وجود اندازه بزرگتر، ساختارهای آناتومیکی کمتری نسبت به وزغ‌های این جنس دارند. این شامل عدم وجود گوش میانی طبله‌ای است که منجر به عدم توانایی آن‌ها در درک صدای خود می‌شود. صداسازی منحصر به فرد گونه جدید، B. dacnis، توجه محققان را به خود جلب کرد. این وزغ کوچک با پوست زرد-قهوه‌ای خود در میان برگ‌های ریخته شده زندگی می‌کند. با وجود اندازه‌شان، وزغ‌های این جنس موجودات بسیار پیچیده‌ای هستند. آن‌ها رشد مستقیم دارند و مرحله لاروی را دور می‌زنند و به صورت نسخه‌های کوچک و کامل از خودشان از تخم بیرون می‌آیند.
برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.



Source link