گاز لنت ترمز می‌تواند سمی‌تر از دود خودروهای گازوئیلی باشد

به گزارش ایسنا، این تحقیق نشان می‌دهد که غلظت بالاتر مس در برخی از لنت‌های ترمز با افزایش اثرات مضر روی سلول‌های حساس ریه افراد در نتیجه تنفس ذرات همراه است.

به نقل از ساینس‌دیلی، قرار گرفتن در معرض آلودگی ناشی از خودروها و کامیون‌ها مدت‌هاست که با افزایش خطر بیماری‌های ریوی و قلبی مرتبط دانسته شده است. با این حال، در حالی که در گذشته توجه عمدتا بر انتشار گازهای خروجی متمرکز شده بود، ذراتی نیز از فرسودگی لاستیک، جاده و لنت ترمز در هوا منتشر می‌شوند که عمدتا توسط قانون در نظر گرفته نشده است.

این منابع آلودگی «غیر اگزوزی» اکنون مسئول اکثر انتشارات ذرات معلق خودروها (PM) در بریتانیا و بخش‌هایی از اروپا هستند و گرد و غبار ناشی از ترمز عامل اصلی آنها است.

دکتر جیمز پارکین (James Parkin)، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح می‌دهد که حرکت به سمت خودروهای برقی، این مشکل را بیشتر مورد توجه قرار می‌دهد: مردم به طور کلی آلودگی خودروها را ناشی از لوله‌های اگزوز می‌دانند و تصور می‌کنند که وسایل نقلیه الکتریکی آلایندگی صفر دارند. با این حال، خودروهای الکتریکی همچنان ذرات معلق را به دلیل اصطکاک و فرسودگی جاده و لاستیک‌ها تولید می‌کنند.

ما می‌خواستیم بفهمیم که چگونه انواع مختلف ترکیب شیمیایی لنت‌های ترمز بر سمیت ذرات منتشر شده تاثیر می‌گذارند و این ممکن است برای سلامت افراد چه معنایی داشته باشد.

دانشمندان یک مطالعه عمیق را انجام دادند که اثرات این ذرات بر سلامت ریه را از چهار نوع مختلف لنت ترمز با ترکیبات شیمیایی متفاوت بررسی می‌کرد. لنت‌های کم فلزی، نیمه فلزی، آلی غیرآزبستی و هیبریدی-سرامیکی از این دست بودند. محققان به‌ویژه به کوچک‌ترین ذرات علاقه‌مند بودند؛ ذراتی که ۳۰ برابر کوچک‌تر از قطر موی انسان هستند.

این ذرات ریز می‌توانند راه خود را به جایی فراتر از راه‌های هوایی فوقانی پیدا کنند و عمیق‌تر به کیسه‌های هوایی ظریف ریه نفوذ کنند و امکان تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن را به جریان خون و از آن دچار مشکل کنند.

ذرات لنت ترمز با استفاده از تجهیزات تخصصی جمع‌آوری شدند. در آزمایشگاه، محققان ساوتهمپتون از نمونه‌هایی از سلول‌ها از پوشش ریه استفاده کردند و آنها را در معرض ذرات ریز قرار دادند تا اثرات آن مانند استرس اکسیداتیو، التهاب یا مرگ سلول‌ها را اندازه‌گیری کنند.

نتایج نشان داد که در میان چهار نوع لنت ترمز، لنت‌های ارگانیک غیرآزبستی، بیشترین تاثیر را از نظر القای التهاب و سایر نشانگرهای سمیت داشتند و برای سلول‌های ریه انسان سمی‌تر از ذرات گازوئیل بودند. لنت‌های سرامیکی دومین مورد از نظر شدت سمی بودن بودند. نکته مهم این است که هر دوی آنها حاوی غلظت بالایی از مس هستند و آزمایش‌های بعدی با حذف این مس نشان‌دهنده سمیت کمتر بود.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که کاهش محتوای مس در لنت ترمز می‌تواند به کاهش برخی از اثرات مضر ذرات خودرو کمک کند.

پروفسور متیو لوکسام (Matthew Loxham)، ناظر پروژه می‌گوید: این تحقیق پیامدهای مهمی برای سلامت و سیاست‌های آینده دارد، زیرا با تغییر از خودروهای دیزلی و بنزینی به خودروهای الکتریکی، انتشار ذرات غیر اگزوز باقی می‌ماند. انتشار گازهای غیر اگزوز می‌تواند در طول زمان افزایش یابد، زیرا خودروهای الکتریکی سنگین‌تر از خودروهای موتور احتراقی هستند و باعث ایجاد اصطکاک بیشتر می‌شوند.

محققان تاکید می‌کنند که در حالی که وسایل نقلیه الکتریکی هیچ آلاینده‌ای از اگزوز تولید نمی‌کنند، اما بدون انتشار نیستند و اثرات ناشی از انتشار گاز وسایل نقلیه لزوما پس از برقی شدن کامل ناوگان خودروها، به طور کامل حذف نمی‌شود. آنها می‌گویند که قوانین فعلی که بر انتشار گازهای خروجی ذرات معلق تمرکز دارند، ممکن است برای کاهش اثرات آلودگی بر سلامتی در آینده ناکافی باشند.

انتهای پیام