طهرانچی: باید به یک الگوی تعلیم و تربیت خدامحور و انسان‌مدار دست یابیم

به گزارش ایسنا،  نشست کارگروه طرح سه ـ سه ـ چهار مدارس سعادت دانشگاه آزاد اسلامی با حضور دکتر محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی و علی سروری مجد، قائم مقام رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در واحد مشهد مقدس برگزار شد. 

طهرانچی در این نشست با بیان اینکه مدرسه و دانشگاه امروز نهادی برآمده از مدرنیته هستند، گفت: نه این مدرسه ادامه مکتب گذشته است و نه دانشگاه ادامه حوزه‌های علمیه کشور است، هر دو محصول نگاهی نو و وارداتی هستند.

وی با بیان اینکه بانی اولین مدارس کشور مثل رشدیه در تبریز و مدرسه آمریکایی‌ها کشیشی بود که اساساً دعوت به مسیحیت را دنبال می‌کرد، اظهار کرد: البته آن روز مصلحینی در کشور تلاش کردند که مدرسه را از آن خود کنند. پس از سال‌ها همچنان امروز نیز این مقابله وجود دارد. سند ۲۰۳۰ ادامه همان جریانی است که از قاجاریه با آن مواجه هستیم. غرب ساختارساز است. شاید بتوان تغییراتی در ظاهر این ساختار ایجاد کنیم، اما اصل آن را نمی‌توانیم تغییر دهیم.

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی ادامه داد: یکی از این ساختارسازی‌ها، تفکیک مدرسه و دانشگاه است، کشورهایی مثل ما حتی دانشگاه را نیز اشتباه از غرب وارد کرده‌اند. غرب بین مدرسه یا school و دانشگاه یاhigher education   مقطع کالج را قرار داده است. مثلاً در هاروارد کل مفهوم کالج را به عنوان پیش دانشگاهی و جدا از دانشگاه در نظر گرفته است. ما در ایران هویتی به دانشگاه داده‌ایم که اساساً خود غربی‌ها هم چنین نگاهی ندارند. آنها کالج را محلی برای تربیت اجتماعی در نظر گرفته‌اند.

طهرانچی با بیان اینکه در دوره جدید تحولات اجتماعی و فناورانه‌ای در حال رخ دادن است که خانم‌ها را به ویژه هدف قرار داده است، گفت: از اول انقلاب صنعتی و بیش از چند صد سال گذشته این هدف گیری به خاطر تأمین منافع اقتصادی جریان داشته است. مثلث تحولات اجتماعی فناورانه، مدرسه و دانشگاه و تعلیم و تربیت هر کدام واقعیت است. تحولات اجتماعی و فناورانه اساساً در مقابله با نظام تعلیم و تربیت رسمی کشور هستند. در این مقابله توقع و وادادگی اساساً ممکن نیست. بلکه باید با آن مواجه شویم. مواجه فعال نیز باید برنامه و کنش داشته باشد. اساساً دیدگاه قرآنی نیز نگاه بسته‌ای نیست که بگوید در محیط باش و نبین. بلکه می‌فرماید باش و خودداری کن و تقوا داشته باش. اگر نظام آموزشی اهل مواجه فعال باشد، باید برنامه‌ای برای کنش میان خانواده و جامعه داشته باشد. خانواده‌ها به تنهایی از پس مقابله با این جریان بر نمی‌آیند. نظام آموزشی یک محیط آموزشی رفاقتی، زندگی  و کار است. 

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی خاطرنشان کرد: محیط عمومی زندگی و محیط رفاقتی در تسخیر فضای مجازی قرار گرفته است، لذا ورود به جهان شبکه‌ای همه شئون زندگی را مورد هجوم قرار داده است. سازمان دانشگاه به نهاد تبدیل نمی شود، مگر اینکه به محیط های عمومی زندگی و رفاقتی وارد شود. محیط های رفاقتی از تأثیرگذارترین محیط ها هستند.

وی با تأکید بر اینکه جدایی دانشگاه از مدرسه و استفاده از روش‌های تقلیدی اشتباه بود، اظهار کرد: محیط‌های رفاقتی دانش آموزی و دانشجویی توسط نظام شبکه‌ای تسخیر شده است و محیط رفاقتی در حال غالب شدن به محیط های زندگی و آموزشی است. براساس حدیثی از ائمه معصوم(ع)، انسان از دوران بارداری تا قبل از مدرسه در دوره سیادت و خانواده محوری قرار دارد، از هفت سالگی تا چهارده سالگی دوران تأدیب و آموزش یا آموزش ابتدایی است. از شروع دوران بلوغ تا دوران ۲۱ سالگی زمان تربیت اجتماعی یا دوران وزارت است که دوران آموزش متوسط و آموزش کارشناسی تحصیلی ما را در بر می‌گیرد. همچنین از ۲۱ سالگی تا ۲۸ سالگی دوران شکوفایی و ثمردهی علمی است. این حکمت تربیت و رشد در نگاه اسلامی است، چرا این حکمت تربیتی را رها کرده‌ایم؟ ما فرزندان خود را به یکباره از مدرسه که محیطی محدود، مدیر محور، آموزشی، تربیتی، فردی و همگن بود به محیط دانشگاه که محیطی باز، دانشجو محور، اجتماعی علمی و مختلط ناهمگن است، وارد کرده‌ایم. 

طهرانچی ادامه داد: جوانان ما برای صحیح انتخاب کردن باید دوره under graduation پیش از gradution درک کنند. اگر اینطور شد، آنها می‌توانند انتخاب‌های محیط زندگی خود را به درستی انجام دهند. ما تا کنون فرزندان خود را برای مسائل اجتماعی به درستی آماده نکرده‌ایم. 

به گزارش روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی، وی با تأکید بر اینکه ما باید به یک الگوی تعلیم و تربیت خدا محور، انسان مدار، پیچیده، چند وجهی، مرتبط و خصوصاً سریع التغییر دست یابیم، گفت: امیرالمؤمنین (ع) در نامه ۳۱ نهج البلاغه می‌فرماید دل جوان چنان زمین کشت نشده است که هر بذری در آن افکنند، می‌پذیرد. من نیز پیش از آنکه دلت سخت و خردت مشغول شود، به ادب آموزی پرداختم تا با اندیشه استوار در کارها به امری روی آوری که مردمان کارآزموده تو را از طلب و آزمودن آن بی نیاز ساخته‌اند. 

انتهای پیام