بررسی پوکو X7 پرو؛ تکامل بی‌رمقِ یک رقیب‌کُش

نرخ نمونه‌برداری لمسی نمایشگر پوکو X7 پرو که در برخی بازی‌ها مانند شوتر اول شخص اهمیت بالایی دارد در حالت پیش‌فرض، به حدود ۴۸۰ هرتز و با فعال بودن حالت Game Turbo به‌حدود ۲۵۶۰ هرتز می‌رسد. این قابلیت با رشد ۱۵ درصدی نسبت‌به‌نسل قبل، نشان می‌دهد نمایشگر در هر ثانیه ۲۵۶۰ بار برای دریافت اثر انگشت کاربر، خود را به‌روز می‌کند.

پوکو X7 پرو به‌لطف دو خروجی صدا در قسمت بالایی و پایینی، صدای استریوی نسبتا باکیفیتی تولید می‌کند؛ البته اسپیکر بالایی که همزمان صدای مخاطب در تماس‌های تلفنی را نیز پخش می‌کند، درمقایسه‌با اسپیکر اصلی بلندی و عمق صدای کمتری دارد. با پشتیبانی از Dolby Atmos، این سیستم صوتی صدای نسبتا باکیفیتی تولید می‌کند، به‌طوری‌که صداهای زیر غنی و واضح هستند و صدای خواننده وضوحی قابل‌قبول به ‌گوش می‌رسد.

پوکو یا به‌عبارت دقیق‌تر شیائومی، از جمله شرکت‌هایی است که در سال‌های اخیر به‌خوبی از پیشرفت مدیاتک در طراحی و توسعه تراشه‌های میان‌رده‌ی قدرتمند بهره برده و توانسته فروش و محبوبیت بالایی را برای خود دست‌وپا کند؛ درست همان اتفاقی که برای پوکو X6 پرو رقم خورد؛ نسل جدید سری X هم از همین فرمول تبعیت می‌کند.

پوکو X7 پرو از نسخه‌ی اولترای Dimensity 8400، جدیدترین تراشه‌ی میان‌رده‌ی مدیاتک قدرت می‌گیرد؛ اگرچه ادعا می‌شود که نسخه‌ی اولترا از لحاظ مصرف انرژی و پایداری عملکرد با بهبودهایی همراه است، در نسل جدید شواهدی وجود ندارد تا چنین ادعایی را ثابت کنند؛ بنابراین این دو تراشه را از نظر عملکرد یکسان در نظر می‌گیریم.

واحد پردازنده‌ی مرکزی Dimensity 8400 Ultra ویژگی‌های جالب‌توجهی دارد که آن را از دیگر تراشه‌های میان‌رده متمایز می‌کند. مدیاتک با تکیه‌بر تجربه‌ی موفق حذف هسته‌های کم‌مصرف در تراشه‌های پرچمدار ۹۳۰۰ و ۹۴۰۰، همین استراتژی را برای Dimensity 8400 به‌کار می‌برد؛ به‌طوری‌که برای اولین‌بار در یک تراشه‌ی میان‌رده از معماری CPU با هسته‌های صرفا بزرگ (All big core CPU) استفاده شده است و در آن از هسته‌های کم‌مصرف خبری نیست.