اسیدی شدن اقیانوس‌ها: تهدیدی در عمق هزار متری

یک مدل سه‌بعدی از اقیانوس‌ها نشان می‌دهد که با افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای، جریان اسیدی شدن اقیانوس‌ها به اعماق بیشتری نفوذ کرده است. بر اساس پژوهشی که توسط دو فیزیکدان محیط‌زیست از مؤسسه زیست‌ژئوشیمی و دینامیک آلاینده‌ها در دانشگاه ETH زوریخ انجام شده است، مدلی سه‌بعدی از اقیانوس‌های جهان و جریان‌های آن‌ها ایجاد شده تا میزان نفوذ اسیدی شدن اقیانوس‌ها در پی افزایش دی‌اکسید کربن در اتمسفر مشخص شود.

به گزارش بخش اخبار زیست محیطی رسانه تکنا، نتایج این تحقیق که در ژورنال Science Advances منتشر شده، توسط جِنس مولر و نیکلاس گروبه ارائه شده است و جزئیات مربوط به عواملی که در ساخت این مدل نقش داشته‌اند و آنچه این مدل درباره اسیدی شدن اقیانوس‌ها در سراسر جهان نشان می‌دهد، بیان شده است.

گرمایش و اسیدی شدن اقیانوس‌ها؛ یک تهدید جدی

تحقیقات پیشین نشان داده‌اند که انتشار دی‌اکسید کربن نه‌تنها باعث گرمایش اتمسفر می‌شود، بلکه دمای اقیانوس‌های جهان را نیز افزایش می‌دهد. دی‌اکسید کربن موجود در هوا، اسیدی شدن اقیانوس‌ها را نیز افزایش می‌دهد، فرآیندی مشابه آنچه باعث طعم اسیدی نوشیدنی‌های گازدار می‌شود. این افزایش اسیدی شدن، مشکلات متعددی را برای گونه‌های مختلف دریایی به همراه داشته است؛ به‌ویژه برای مرجان‌ها که جمعیت آن‌ها به‌طور قابل توجهی کاهش یافته است.

به گزاررش رسانه اخبار تکنولوژی تکنا، در این مطالعه هدف محققان بررسی عمق نفوذ اسیدی شدن از ابتدای عصر صنعتی تا به امروز بوده است. برای دستیابی به این هدف، آن‌ها مدلی ساختند که شرایط اقیانوس‌های جهان و تأثیرات افزایش مداوم دی‌اکسید کربن اتمسفری را شبیه‌سازی می‌کند.

چگونگی ساخت مدل سه‌بعدی

برای شبیه‌سازی مدل، محققان از یک مدل استاندارد اقیانوسی آغاز کردند و داده‌های مربوط به دی‌اکسید کربن را برای سال‌های ۱۸۰۰، ۱۹۹۴، ۲۰۰۴ و ۲۰۱۴ به آن افزودند. در این مدل سه سیگنال مرتبط با اسیدی شدن اقیانوس‌ها استفاده شد: غلظت پروتون‌ها، سطوح pH و حالت اشباع آراگونیت. این داده‌ها به مدل امکان داد تا میزان دی‌اکسید کربن موجود در آب را در اعماق مختلف و در طول زمان محاسبه کند.

بر اساس یافته‌های این پژوهش، اسیدی شدن اقیانوس‌ها در طول سال‌های مطالعه به اعماق بیشتری نفوذ کرده و تا سال ۲۰۱۴ به‌طور میانگین به عمق هزار متری رسیده است. همچنین مشخص شد که این عمق بسته به شرایط متغیر است؛ به‌عنوان مثال، در بخش‌هایی از جریان اقیانوسی اطلس شمالی که گردش آب شدیدتری وجود دارد، اسیدی شدن تا عمق ۱۵۰۰ متری نیز مشاهده شده است.

پیامدهای زیست‌محیطی

محققان هشدار داده‌اند که با نفوذ هرچه بیشتر اسیدی شدن به اعماق اقیانوس‌ها، گونه‌های بیشتری از موجودات دریایی تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. به‌عنوان نمونه، پترودها (نوعی از موجودات دریایی با پوسته کلسیمی) در معرض خطر بالاتری هستند زیرا پوسته آن‌ها که از کلسیم تشکیل شده، در آب‌های اسیدی‌تر حل می‌شود.

این پژوهش نقش مهمی در درک بهتر تأثیرات تغییرات اقلیمی بر زیست‌بوم‌های دریایی ایفا می‌کند و ضرورت اقدامات فوری برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را برجسته می‌کند. یافته‌های این مدل می‌توانند راهنمای سیاست‌گذاران و پژوهشگران در تدوین استراتژی‌های حفاظتی برای زیست‌بوم‌های دریایی و مقابله با پیامدهای تغییرات اقلیمی باشند. برای دیدن دیگر خبرها به صفحه اخبار علمی مراجعه کنید.